Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή και δείτε τις φωτογραφίες που δημοσιεύει το mononews.gr από το ardin-rixi.gr:
Όπως γνωρίζεις, το νησί μας, η Λέσβος βρίσκεται στη πρώτη γραμμή του μεταναστευτικού προβλήματος της πολύπαθης χώρας μας αλλά και της Ευρώπης. Με δικούς μας πόρους και προσωπική προσπάθεια κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας, με τα πενιχρά μέσα και το λιγοστό ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτουμε, μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση. Να κρατήσουμε ισορροπίες μπροστά στο ανθρώπινο δράμα και παράλληλα να διατηρήσουμε, όσο γίνεται, τη ψυχραιμία μας και την ανθρωπιά μας, ν’ αντέξουμε την πολύμορφη υποβάθμιση που έχουμε υποστεί αλλά και να διασφαλίσουμε τα κεκτημένα δικαιώματα των πολιτών μας και τη κοινωνική συνοχή.
Καθημερινά σχεδόν καταφθάνουν στο νησί μας 100 έως 200 βάρκες και αποβιβάζονται 2.000 έως 8.000 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες, ενώ εξαιτίας των καθυστερήσεων καταγραφής τους από τις αρμόδιες αρχές ή της μεταφοράς τους με τα πλοία της γραμμής, στο νησί μας οι φιλοξενούμενοι μετανάστες αγγίζουν και αρκετές φορές ξεπερνούν τους 20.000 – και τίποτε δεν μας διασφαλίζει ότι ο αριθμός αυτός δεν θα διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί, όταν οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι 86.436 (απογραφή 2011).
Από τους χώρους άφιξης των μεταναστών, κατά μήκος των βόρειων, ανατολικών και νοτιοανατολικών ακτών και από εκεί σε όλους τους δρόμους που οδηγούν στους χώρους υποδοχής και καταγραφής των προσφύγων/μεταναστών, οι πλατείες, τα πάρκα, οι δρόμοι και το λιμάνι της Μυτιλήνης, είναι γεμάτα σκουπίδια. Σωσίβια, λέμβοι, κινητήρες, σαμπρέλες, αδιάβροχα, ρουχισμός, σακούλες, προσωρινές κατασκευές, κλινοσκεπάσματα, συσκευασίες, φάρμακα, κ.α. καλύπτουν καθημερινά τις πανέμορφες ακτές μας. Τα πολυτιμότερα από αυτά αμέσως λεηλατούνται από επιτήδειους – υποπτεύομαι ότι μια ποσότητα από τους κινητήρες πρέπει να επιστρέφει από συγκεκριμένα κυκλώματα στην Τουρκία. Επισημαίνω ακόμη πως σε αρκετές περιπτώσεις η πρόσβαση στις ακτές δεν είναι δυνατή από τη στεριά αλλά πρέπει να γίνει από τη θάλασσα, με πλωτά μέσα. Τέτοιου είδους απόβλητα υπάρχουν και στο βυθό της θάλασσας, με ότι αυτό σημαίνει για την οικολογία του βυθού.
Εικόνες από τις ακτές του νησιού…
Μέχρι τώρα, αυτές οι ανάγκες καλύπτονται κατά κάποιο τρόπο με δαπάνες ανταποδοτικών τελών, με αποτέλεσμα οι δημότες μας να επιβαρύνονται αδίκως με κάτι που δεν τους αναλογεί και παράλληλα να μην έχουν την καθαριότητα που είμαστε υποχρεωμένοι να τους παρέχουμε, καθώς οι δρόμοι, οι πλατείες και πολλές περιοχές των χωριών μας και της πόλης μας μετατρέπονται καθημερινά σε χωματερές και σε δημόσια ουρητήρια.
Οι φωτογραφίες που σου στέλνω είναι ένα μικρό μόνο «ήπιο» δείγμα από την «κρίση σκουπιδιών» που αντιμετωπίζει το νησί μας και που μόνοι μας, να είσαι σίγουρος, δεν μπορούμε πλέον ν’ αντιμετωπίσουμε.
Σε χαιρετώ κι ευελπιστώ στην άμεση βοήθειά σας για τη διαχείριση των χιλιάδων τόνων «ειδικών» αποβλήτων, μήπως και καταφέρουμε τελικά ν’ απαλλαγούμε από τον κίνδυνο να μετατραπούμε σε μια απέραντη χωματερή, ανθρώπων και σκουπιδιών.
Υ.Γ.
Δεν θέλω να σου γράψω για τους πνιγμένους και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με τα «άτυπα νεκροταφεία» και τον κίνδυνο που διατρέχουμε να μετατραπεί το νησί μας σ’ ένα τεράστιο κέντρο κράτησης. Ούτε να παραπονεθώ για την προφανή οικονομική καταστροφή του νησιού μας, αλλά και να διαμαρτυρηθώ για τον απάνθρωπο παιχνίδι της Τουρκίας και των αναίσθητων Ευρωπαίων, που την προσκυνούν νομίζοντας, οι αφελείς, ότι θα τους απαλλάξει, έναντι ανταλλαγμάτων σε βάρος μας, από την προσφυγική κρίση. Ούτε βέβαια να καταγγείλω τον ύποπτο, ίσως και υποκινούμενο, ρόλο αρκετών από τις «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, που κάνουν ότι θέλουν, αφού αρμόδιοι φορείς, όπως το λιμενικό, απλά αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Αυτά τ’ αφήνω για μια άλλη φορά.
Για την αντιγραφή: Βασίλης Στοϊλόπουλος
