Από την Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Η Audrey Hepburn ήταν χωρίς αμφιβολία- εκτός από αξέχαστη ηθοποιός- πρότυπο ομορφιάς και...
στυλ.Τα ρούχα που επέλεγε αποτελούσαν άψογη στυλιστική άποψη που ακόμα και σήμερα πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο υιοθετούν.
Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, η ίδια δεν πίστευε πως ήταν όμορφη και ποτέ δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την εμφάνισή της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μείνει σε όλους αξέχαστη για τις στυλιστικές της επιλογές. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς : το μικρό μαύρο φόρεμα “Breakfast at Tiffany’s”), τη μίντι φουσκωτή φούστα, τα ριγέ πόλο μπλουζάκια, τις μαρινιέρες, τα υπέρκομψα αξεσουάρ (γάντια, καπέλα, ζώνες, μεγάλα γυαλιά ηλίου, tweed τσάντες), τα παπούτσια μπαλαρίνες, τα cigarette pants, τα στενά πουλόβερ, τα μονόχρωμα πουκάμισα, τα μοκασίνια...Λάτρευε το απλό ντύσιμο, καθώς και τις παστέλ αποχρώσεις, το μαύρο και το ιβουάρ.
Ποιός όμως κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις υπέροχες ενδυματικές της επιλογές;
Η Audrey ήταν μούσα κι επιστήθια φίλη του χαρισματικού μόδιστρου Hubert de Givenchy. Ο ίδιος, διηγείται τη γνωριμία τους, στο βερνισάζ μιας έκθεσης στη Χάγη που έγινε πρόσφατα, και ήταν αφιερωμένη στις δημιουργίες του για την ηθοποιό...
Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ο γνωστός μόδιστρος αρνείται αρχικά να ντύσει τη νεαρή ηθοποιό Audrey Hepburn. Στη συνέχεια όμως μετανιώνει, αφού μένει καταγοητευμένος κι εντυπωσιασμένος μετά από ένα δείπνο μαζί της.
"Όταν η Audrey ήρθε να μου ζητήσει να της φτιάξω φορέματα για την ταινία "Sabrina", δεν ήξερα διόλου ποια ήταν και περίμενα την Catherine Hepburn Έφθασε στο ατελιέ εύθραυστη, χαριτωμένη, νέα και σπινθηροβόλα, ντυμένη σαν τις κοπελίτσες σήμερα, με βαμβακερό παντελόνι, μπαλαρίνες, ένα μπλουζάκι που δεν κάλυπτε τον αφαλό της και μ` ένα καπέλο βενετσιάνου γονδολιέρη στο χέρι. Δεν ήμουν σε θέση να κάνω μια σπουδαία γκαρνταρόμπα για τη Sabrina και της είπα "όχι, Δεσποινίς μου, δεν μπορώ να σας ντύσω", προσθέτει ο Givenchy τονίζοντας ότι οι κοπέλες που εργάζονταν στο ατελιέ του δεν ήταν αρκετές ώστε να αναλάβουν την ένδυση της ηθοποιού.
Παρά την άρνησή του, η Audrey τον καλεί σε δείπνο, "κάτι που προκάλεσε έκπληξη για μια καλοαναθρεμμένη κοπέλα", όπως είπε εκείνος χαρακτηριστικά.
Στο τέλος του δείπνου ο Givenchy καταγοητευμένος προτείνει, τελικά,στην πανέμορφη ηθοποιό να ξαναπάει την επόμενη μέρα στον οίκο μόδας. "Με το μέγεθος που είχε, της πήγαιναν όλα. Με επηρέασε, αν και ήμουν τόσο προσεκτικός στο να δεχτώ." λέει ο διάσημος μόδιστρος.
Το 1954, στη μεγάλη οθόνη, στο πλευρό του Humphrey Bogart, η Audrey φορά ένα ιβουάρ φόρεμα χορού κεντημένο με μοτίβα με μαύρα λουλούδια που φέρει την υπογραφή Givenchy. Η ηθοποιός ζητεί να την ντύνει αποκλειστικά ο Γάλλος σχεδιαστής στις ταινίες. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, φορά ένα φίνο ιβουάρ φόρεμα με λουλουδάτα μοτίβα όταν λαμβάνει το Όσκαρ.
Στην έκθεση "Στην Audrey με αγάπη" στο Gemeentemuseum της Χάγης αποτίει φόρο τιμής στην Audrey μέσα από τα αριστουργήματα από σατέν, τούλι και μετάξι. Ο Hubert de Givenchy ετοίμασε μέσα σε ένα χρόνο την εντυπωσιακή έκθεση, ελέγχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια σε καθένα από τα 100 φορέματα που εκτίθενται, για ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Στην έκθεση εκτίθεται το μάλλινο κρεπ ταγιέρ και τα δερμάτινα γάντια που φορούσε στην ταινία "Ραντεβού στο Παρίσι" (1963), το βραδινό φόρεμα, τούλια και πούλιες στην ταινία "Γραμμή αίματος" (1979), το διάσημο μαύρο φόρεμα το κάτω μέρος του οποίου είναι διακοσμημένο με χίλιες πέρλες στο "Πρόγευμα στο Τίφανις" (1961).
"Το στιλ της Audrey είναι διαχρονικό, με μια τόσο ξεχωριστή σιλουέτα, τόσο σημερινή. Αυτό που της άρεσε, που μπορούσε να φορέσει", προσθέτει ο Givenchy.
"Τα ρούχα του Givenchy είναι τα μόνα μέσα στα οποία νιώθω ο εαυτός μου. Πιο πολύ από στυλίστας, είναι ένας δημιουργός προσωπικότητας", δήλωνε η Audrey για τον αγαπημένο της φίλο Hubert . Δεν ήταν, μάλιστα, λίγες οι φορές που του τηλεφωνούσε μόνο για να του πει ότι τον αγαπάει.
Η Audrey , από το 1988, ήταν Πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF κι έδωσε πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις φορώντας ένα απλό σατέν ή μεταξωτό μπλουζάκι. Στο Givenchy μιλούσε για τη φρίκη του πολέμου και τη δυστυχία των παιδιών: "νιώθω προστατευμένη με αυτό το μικρό κομμάτι από μετάξι, γιατί είσαι κοντά μου".
`Ηταν το 1993- μόλις πέντε χρόνια αργότερα- όταν ένα κομμάτι ύφασμα τους ενώνει και πάλι. Ο μόδιστρος πηγαίνει στην Ελβετία για να δει την αγαπημένη του φίλη που ταλαιπωρείται από δύο καρκίνους. Εκείνη, συγκινημένη του δίνει ένα καπιτονέ πανωφόρι σε σκούρο μπλε και του λέει: "όταν θα είσαι λυπημένος, φόρα το και θα σου δίνει κουράγιο".
"Από τη Γενεύη μέχρι το Παρίσι έκλαιγα με το πανωφόρι που μου έδωσε η Audrey . Η Audrey δεν είναι ντεμοντέ, είναι σημερινή. Και η εικόνα της συνεχίζει να μας προκαλεί θαυμασμό" διηγείται o Givenchy 20 χρόνια μετά τον θάνατο της ανεπανάληπτης εκείνης γυναίκας.
Τόσο στη μόδα, όσο και στη φιλία, οι δύο καλλιτέχνες, η Audrey Hepburn και ο Hubert de Givenchy συμφωνούσαν απόλυτα, καταλαβαίνοντας ο ένας τον άλλον... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ένωση των δύο αυτών κορυφαίων προσωπικοτήτων, είχε αποτέλεσμα "το θαύμα"...
Πηγή
Η Audrey Hepburn ήταν χωρίς αμφιβολία- εκτός από αξέχαστη ηθοποιός- πρότυπο ομορφιάς και...
στυλ.Τα ρούχα που επέλεγε αποτελούσαν άψογη στυλιστική άποψη που ακόμα και σήμερα πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο υιοθετούν.
Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, η ίδια δεν πίστευε πως ήταν όμορφη και ποτέ δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την εμφάνισή της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μείνει σε όλους αξέχαστη για τις στυλιστικές της επιλογές. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς : το μικρό μαύρο φόρεμα “Breakfast at Tiffany’s”), τη μίντι φουσκωτή φούστα, τα ριγέ πόλο μπλουζάκια, τις μαρινιέρες, τα υπέρκομψα αξεσουάρ (γάντια, καπέλα, ζώνες, μεγάλα γυαλιά ηλίου, tweed τσάντες), τα παπούτσια μπαλαρίνες, τα cigarette pants, τα στενά πουλόβερ, τα μονόχρωμα πουκάμισα, τα μοκασίνια...Λάτρευε το απλό ντύσιμο, καθώς και τις παστέλ αποχρώσεις, το μαύρο και το ιβουάρ.
Ποιός όμως κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις υπέροχες ενδυματικές της επιλογές;
Η Audrey ήταν μούσα κι επιστήθια φίλη του χαρισματικού μόδιστρου Hubert de Givenchy. Ο ίδιος, διηγείται τη γνωριμία τους, στο βερνισάζ μιας έκθεσης στη Χάγη που έγινε πρόσφατα, και ήταν αφιερωμένη στις δημιουργίες του για την ηθοποιό...
Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ο γνωστός μόδιστρος αρνείται αρχικά να ντύσει τη νεαρή ηθοποιό Audrey Hepburn. Στη συνέχεια όμως μετανιώνει, αφού μένει καταγοητευμένος κι εντυπωσιασμένος μετά από ένα δείπνο μαζί της.
"Όταν η Audrey ήρθε να μου ζητήσει να της φτιάξω φορέματα για την ταινία "Sabrina", δεν ήξερα διόλου ποια ήταν και περίμενα την Catherine Hepburn Έφθασε στο ατελιέ εύθραυστη, χαριτωμένη, νέα και σπινθηροβόλα, ντυμένη σαν τις κοπελίτσες σήμερα, με βαμβακερό παντελόνι, μπαλαρίνες, ένα μπλουζάκι που δεν κάλυπτε τον αφαλό της και μ` ένα καπέλο βενετσιάνου γονδολιέρη στο χέρι. Δεν ήμουν σε θέση να κάνω μια σπουδαία γκαρνταρόμπα για τη Sabrina και της είπα "όχι, Δεσποινίς μου, δεν μπορώ να σας ντύσω", προσθέτει ο Givenchy τονίζοντας ότι οι κοπέλες που εργάζονταν στο ατελιέ του δεν ήταν αρκετές ώστε να αναλάβουν την ένδυση της ηθοποιού.
Παρά την άρνησή του, η Audrey τον καλεί σε δείπνο, "κάτι που προκάλεσε έκπληξη για μια καλοαναθρεμμένη κοπέλα", όπως είπε εκείνος χαρακτηριστικά.
Στο τέλος του δείπνου ο Givenchy καταγοητευμένος προτείνει, τελικά,στην πανέμορφη ηθοποιό να ξαναπάει την επόμενη μέρα στον οίκο μόδας. "Με το μέγεθος που είχε, της πήγαιναν όλα. Με επηρέασε, αν και ήμουν τόσο προσεκτικός στο να δεχτώ." λέει ο διάσημος μόδιστρος.
Το 1954, στη μεγάλη οθόνη, στο πλευρό του Humphrey Bogart, η Audrey φορά ένα ιβουάρ φόρεμα χορού κεντημένο με μοτίβα με μαύρα λουλούδια που φέρει την υπογραφή Givenchy. Η ηθοποιός ζητεί να την ντύνει αποκλειστικά ο Γάλλος σχεδιαστής στις ταινίες. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, φορά ένα φίνο ιβουάρ φόρεμα με λουλουδάτα μοτίβα όταν λαμβάνει το Όσκαρ.
Στην έκθεση "Στην Audrey με αγάπη" στο Gemeentemuseum της Χάγης αποτίει φόρο τιμής στην Audrey μέσα από τα αριστουργήματα από σατέν, τούλι και μετάξι. Ο Hubert de Givenchy ετοίμασε μέσα σε ένα χρόνο την εντυπωσιακή έκθεση, ελέγχοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια σε καθένα από τα 100 φορέματα που εκτίθενται, για ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Στην έκθεση εκτίθεται το μάλλινο κρεπ ταγιέρ και τα δερμάτινα γάντια που φορούσε στην ταινία "Ραντεβού στο Παρίσι" (1963), το βραδινό φόρεμα, τούλια και πούλιες στην ταινία "Γραμμή αίματος" (1979), το διάσημο μαύρο φόρεμα το κάτω μέρος του οποίου είναι διακοσμημένο με χίλιες πέρλες στο "Πρόγευμα στο Τίφανις" (1961).
"Το στιλ της Audrey είναι διαχρονικό, με μια τόσο ξεχωριστή σιλουέτα, τόσο σημερινή. Αυτό που της άρεσε, που μπορούσε να φορέσει", προσθέτει ο Givenchy.
"Τα ρούχα του Givenchy είναι τα μόνα μέσα στα οποία νιώθω ο εαυτός μου. Πιο πολύ από στυλίστας, είναι ένας δημιουργός προσωπικότητας", δήλωνε η Audrey για τον αγαπημένο της φίλο Hubert . Δεν ήταν, μάλιστα, λίγες οι φορές που του τηλεφωνούσε μόνο για να του πει ότι τον αγαπάει.
Η Audrey , από το 1988, ήταν Πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF κι έδωσε πολλές τηλεοπτικές συνεντεύξεις φορώντας ένα απλό σατέν ή μεταξωτό μπλουζάκι. Στο Givenchy μιλούσε για τη φρίκη του πολέμου και τη δυστυχία των παιδιών: "νιώθω προστατευμένη με αυτό το μικρό κομμάτι από μετάξι, γιατί είσαι κοντά μου".
`Ηταν το 1993- μόλις πέντε χρόνια αργότερα- όταν ένα κομμάτι ύφασμα τους ενώνει και πάλι. Ο μόδιστρος πηγαίνει στην Ελβετία για να δει την αγαπημένη του φίλη που ταλαιπωρείται από δύο καρκίνους. Εκείνη, συγκινημένη του δίνει ένα καπιτονέ πανωφόρι σε σκούρο μπλε και του λέει: "όταν θα είσαι λυπημένος, φόρα το και θα σου δίνει κουράγιο".
"Από τη Γενεύη μέχρι το Παρίσι έκλαιγα με το πανωφόρι που μου έδωσε η Audrey . Η Audrey δεν είναι ντεμοντέ, είναι σημερινή. Και η εικόνα της συνεχίζει να μας προκαλεί θαυμασμό" διηγείται o Givenchy 20 χρόνια μετά τον θάνατο της ανεπανάληπτης εκείνης γυναίκας.
Τόσο στη μόδα, όσο και στη φιλία, οι δύο καλλιτέχνες, η Audrey Hepburn και ο Hubert de Givenchy συμφωνούσαν απόλυτα, καταλαβαίνοντας ο ένας τον άλλον... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ένωση των δύο αυτών κορυφαίων προσωπικοτήτων, είχε αποτέλεσμα "το θαύμα"...
Πηγή
