Στο πλαίσιο μιας νέας μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature, Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο UCLA της Καλιφόρνια και το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ υποστηρίζουν ότι ο αναστεναγμός, μια αντίδραση εξίσου ακούσια με την ίδια την αναπνοή, επιτελεί ενδεχομένως έναν εξαιρετικά σημαντικό σκοπό.
Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, η σφοδρή εκπνοή αέρα συμβάλλει στην ομαλή λειτουργία των πνευμόνων και εν γένει στην επιβίωση του ανθρώπινου οργανισμού. Διαπιστώθηκε επίσης ότι συγκεκριμένοι νευρώνες που βρίσκονται στο λεγόμενο στέλεχος του εγκεφάλου μετατρέπουν μια ανάσα σε αναστεναγμό και η διαδικασία αυτή παρέχει σημαντικές πληροφορίες για το πώς ο εγκέφαλος ελέγχει την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Μια βασική διαφορά ανάμεσα στην απλή εκπνοή και τον αναστεναγμό είναι ότι ο δεύτερος είναι πολύ πιο βαθύς και γεμίζει τους πνεύμονες με περισσότερο οξυγόνο. Συνήθως, ο αναστεναγμός μάς κάνει να αισθανόμαστε ότι η ροή οξυγόνου στους πνεύμονες είναι αρκετά μεγαλύτερη.
Η πιο αξιοσημείωτη ανακάλυψη των ερευνητών είναι ότι κατά τη διάρκεια της σφοδρής εκπνοής, οι κυψελίδες των πνευμόνων (μικροί θύλακες αέρα) διαστέλλονται. Η αυξημένη ροή αέρα στις κυψελίδες βοηθά να ανακτήσουν τη λειτουργικότητά τους και κατ' επέκταση να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα η ομαλή λειτουργία των πνευμόνων. Εάν δεν επιτελεστεί η διαδικασία αυτή, τονίζει ο ερευνητής Τζακ Φέλντμαν από το UCLA, οι πνεύμονες θα υποπέσουν μακροπρόθεσμα σε κατάσταση ανεπάρκειας.
