Τι συνέβη
Μια ασθένεια που είχε να κάνει με τους μυς που έπεφταν και δεν μπορούσε να κουνηθεί, το είχε σε όλο το σώμα, έκανε θεραπείες και είναι πολύ καλά. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο. Σε κάθε δυσκολία λέω «ευχαριστώ» γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο, «κάθε εμπόδιο για καλό», όπως λένε και οι γιαγιάδες. Η περιπέτεια υγείας του γιου μου με έφερε πολύ κοντά στο Θεό.
- Ποιος σε στήριξε, εκτός από το σύζυγο σου, σε αυτή τη μάχη που έδωσες;
Από μέσα μου πήρα τόση δύναμη απ’ αυτό, γιατί έπρεπε να είμαι πιο δυνατή για όλη την οικογένεια σε αυτή τη φάση. Η μητέρα μου και όλοι οι υπόλοιποι ήταν εκεί, αλλά όταν έχει να κάνει με το παιδί σου, δεν μπορεί κανένας άλλος. Έπρεπε να είχα τη δύναμη εγώ, από μέσα μου κι εκεί μεγάλωσα πολύ. Ήταν η πρώτη φορά που είπα, ενώ ακούω το γιατρό σε ό,τι λέει, γιατί ξέρει, ότι «Περίμενε, θα κάνεις αυτό το πράγμα στο μικρό μου παιδί;» και ο γιατρός νευρίασε κιόλας.
- Τι ήθελαν να του κάνουν;
Ήθελαν να κάνουν ένα τεστ στο παιδί μου.
- Κάτι σαν δοκιμή, να χρησιμοποιήσουν σαν πειραματόζωο το παιδί;
Ναι και ήταν επικίνδυνο να το κάνουν αυτό. Εκεί μίλησα, βρήκα άλλη γιατρό, εκείνη ήταν πιο σωστή και μου είπε: «Ευτυχώς που δεν άφησες να κάνουν αυτό το πράγμα στο παιδί σου». Τώρα το παιδί μου είναι καλά, είναι ο Δημήτρης, ο «Ντι» όπως τον φωνάζουμε. Δεν λύγισα, και αυτό με έφερε πιο κοντά στον Θεό, γιατί γνώρισα κι άλλους ανθρώπους που τα παιδιά τους είχαν διάφορα πράγματα.
