Μυστικά..ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μας..υπάρχει άραγε κανείς που να μην έχει εμπιστευτεί κάποιο μυστικό του σε ένα δικό του άνθρωπο;;; και αν όχι τότε σίγουρα το κρατάει μέσα του ακολουθώντας το ρητό του λαού “μυστικό που τον ξέρουν δύο, δεν είναι πια μυστικό”.. Για μένα είναι απαράβατη αρχή να κρατάω διαφυλαγμένα με άκρα μυστικότητα καθώς μία από τις αρχές που θεωρώ θεμελιώδεις στη ζωή ενος ανθρώπου είναι η εχεμύθεια..Μία αρετή που δυστυχώς λίγοι άνθρωποι στις μέρες μας μπορούν και διαθέτουν με τη βαθιά έννοια της λέξης..

Όμως, τί είναι τελικά προτιμότερο: να μοιράζομαστε ένα μεγάλο μας μυστικό ή να το κρατάμε βαθιά κρυμμένο στην ψυχή μας; Σίγουρα η απάντηση μπορεί να είναι το ίδιο διφορούμενη με την ερώτηση..Οι συνθήκες, τα δεδομένα και οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η αποκάλυψη του μυστικού ή απλά η εκμυστήρευση σε κάποιο πρόσωπο, παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στην απόφαση αυτή.

Ωστόσο, θα ασπαστώ μία από τις αρχές των Ανώνυμων Αλκοολικών: “είσαι μόνο όσο άρρωστος όσο τα μυστικά σου”…γιατί τελικά πράγματι είμαστε “άρρωστοι” μόνο όταν κρατάμε θαμμένα μυστικά σε μία προσπάθεια μας να μην αποδεχτούμε μία ενδεχόμενη άσχημη συνήθεια, κατάσταση, λάθη που έχουμε κάνει ή κάποιο σοβαρό πρόβλημα πέφτοντας στην πλάνη του “αν κρατάς κάτι κρυφό και να ουσιαστικά να προσπαθείς να κρυφτείς από τον ίδιο σου τον εαυτό, χάνει την ισχύ του και δεν σε επηρεάζει ή σε “προστατεύει” από κάποια ενδεχόμενη κριτική…

Δεν είναι όμως ετσι. Πράγματι υπάρχουν αλήθειες που δεν χρειάζεται και κατα τη γνώμη μου ΔΕΝ πρέπει να μοιραστείς με τον οποιονδήποτε..Το άτομο που θα επιλέξεις να αποκαλύψεις μία πτυχή του εαυτού σου ή ένα πρόβλημα που σε βασανίζει πρέπει ασφαλώς να χαραχτηρίζεται από εχεμύθεια, κατανόηση και ανεπτυγμένη κριτική σκέψη για να μπορέσει να σε συμβουλεύσει και να σταθεί αρωγός στην προσπάθειά σου να απαλλαγείς από ένα εσωτερικό δαίμονα ή να αποκαλύψεις μία αλήθεια που αφορά στον συγκεκριμένο άνθρωπο.

Όλοι κρατάμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας, σκέψεις και ανησυχίες που μοιραζόμαστε με το “είναι” μας και αυτό είναι απόλυτα υγιές. Όμως, όταν τα μυστικά μας αφορούν σε άλλους ανθρώπους, τότε γίνονται τοξικά και εφοδιάζουν την ψυχή μας συνεχώς με αποθέματα τύψεων, άγχους, ντροπής ή ανησυχίας..με άλλα λόγια μετατρέπονται σε ένα εφιάλτη, σε ένα δαίμονα που μπορεί να μη δημιουγήσαμε εμείς αλλά είμαστε υπεύθυνοι για την επιβίωσή του μέσα μας απλούστατα γιατί μπορούμε να τον αποβάλλουμε απλά μοιράζοντας τις σκέψεις μας…

Μόνο τότε θα συνειδητοποιήσει κανείς την υπέρτατη αξία της έκφρασης των συναισθημάτων και σίγουρα το άτομο που θα έχουμε απέναντι μας θα εκιμήσει την ώριμη στάση μας.. Μην αφήνετε ποτέ ένα βαρύ φορτίο εξαιτίας κάποιου μυστικού να σας καταπλακώνει….Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι η πιο γλυκιά μελωδία που ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει στη ζωή μας..μόνο αυτή μπορεί να μας παρασύρει στο χορό της Ευτυχίας… Η τοξικότητα ενος μυστικού μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη..μην αφήσεις την καταχνιά του να κρύβεις κάτι να εξαφανίσει τη φωτεινή σου πλευρά…Εκφράσου, μοιράσου τις σκέψεις σου, ζήτησε συγνώμη, γίνε ευάλωτος..να σαι σίγουρος όμως πως η αδυναμία που θα νιώσεις εκείνη τη στιγμή, θα σε κάνει πολύ δυνατό….!!!!

αναπνοές
 
Top